bnf1096.45-b14 EPISTOLA CXIV. AD AEDILHARDUM ARCHIEPISCOPUM. (Anno 800.) Laudat illum ob conventum cum Eanbaldo pro honore Ecclesiarum et cleri reformatione. Suadet ut cito ad gregem peracta legatione revertatur; mittit sellam et caballum suum. HIDE LINKS TO MANUSCRIPTS
| 1 | Sanctissimo Patri et in membris Christi valde venerando Aedilhardo archiepiscopo Alcuinus diaconus in Christi charitate salutem. |
| 2 | Audiens salutem et prosperitatem vestram, et conventum cum filio meo Enbaldo [Leg., Eanbaldo] Eboracensi episcopo, satis mihi placuit; sperans ex vestrae sanctitatis colloquio Ecclesiarum Christi honores exaltari, et Deo in eis servientium vitam corrigi, quae magna ex parte diu corrupta viluit, et pene laicorum vanitate coaequata est, ita ut tonsura tantummodo discreta videatur [Ms., videtur], caeterum moribus multa ex parte consimilis, seu in vestimentorum vanitate et arrogantia, et conviviorum superfluitate, et aliis rebus quae vestra sancta sagacitas optime novit. |
| 3 | Ideo suasi aliis litterarum mearum apicibus sanctitati vestrae, permanere in patria, nolens lumen Britanniae exstingui, nec tubam veritatis tacere; sed factum fiat quod Deo placeat et proficiat Ecclesiis Christi. |
| 4 | Si ea voluntate vadas qua in litteris beatitudinis tuae legebam, optime mihi placere fateor, si tamen inbnf1096.46venias, qui vestrum bonum impleat desiderium. |
| 5 | Revertere, revertere, Pater sancte, peracta pietatis legatione, ad oves perditas, ne grex sine pastore per spineta vitiorum corruens erret, qui vix pastore praesente corrigi potuit. |
| 6 | Sicut duo oculi in corpore, sic vos duos [Ms., duo] per totius Britanniae latitudinem lucere credo atque opto: noli dextrum patriae subtrahere oculum. |
| 7 | Memento sanctissimos antecessores tuos, Patres et pastores nostros, qua sollicitudine laboraverunt in verbo Dei et in salute populi Christiani, ut illorum sequens vestigia eorum merearis consortio frui in coelesti gloria. |
| 8 | Si vero ad domnum regem pervenias, admone socios tuos, maximeque clericos, ut honorifice se observent in omni religione sancta, in vestimentis et in ordine ecclesiastico, ut totius bonitatis, ubicunque vadas, semper relinquas exemplum. |
| 9 | Prohibe eos auro vel sericis uti vestimentis in conspectu domni regis; sed humili habitu incedant, secundum consuetudinem servorum Dei; et per omnia loca cum pace vadas et conversatione honesta cognitio tibi more et consuetudine huius gentis. |
| 10 | Misi tibi, sicut demandasti mihi, sellam, qua ego caballicare solitus sum, sic paratam, sicut solent ecclesiarum pastores in hac regione habere; caballum quoque, qui portaret sellam, vosque supersedentes, si placeat pietati vestrae. |
| 11 | Puerum meum direxi, ut nostri honorifice vos suscipiant, secundum quod habeam facultatem, et vestrae sanctitatis iussio fiat; per quem potes mihi demandare iterum litteris de itinere vestro, utrum ad sanctum Martinum protectorem nostrum et intercessorem vestrum vestra bonitas in revertendo venire cogitet. |
| 12 | Prosperum iter vobis faciat Deus; angeloque eius comitante Spiritus sanctus prospere vos ducat atque reducat; et multos faciat feliciter annos in sancta proficere praedicatione ad salutem multorum, et augmentum mercedis vestrae in aeterna gloria, dulcissime et desiderantissime Pater! |
| 13 | In fine vero huius chartulae deprecor charitatem vestram ut mei nominis habeatis memoriam in sanctis orationibus vestris, sicut saepius rogavi vestraque promisit benignitas; sed modo maxime obsecro ut apud sanctos apostolos et martyres Christi mei habeatis memoriam, sicut apud sanctum Martimum vestri habere dulce habemus. |